Hoewel Tonnus Oosterhoff in Leiden werd geboren, bracht hij het overgrote deel van zijn leven door in de provincie Groningen. Hij studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Voordat hij literair werk publiceerde, schreef hij als anoniem auteur enkele verhalen voor het tijdschrift Mijn Geheim. In zijn latere verhalenbundel Dans zonder vloer (2003) is één daarvan opgenomen, aangevuld met een op verzoek van de redactie "minder onrealistisch" goed aflopend eind.

Hij debuteerde in het literair tijdschrift in boekvorm Raster. Oosterhoff publiceerde dichtbundels, verhalenbundels, een roman, een essaybundel, een toneelstuk en hoorspelen. Zijn oeuvre kenmerkt zich door een onderkoelde humor en verraadt de neiging zichzelf met ieder boek radicaal te willen vernieuwen. In 2001 initieerde hij een website met bewegende gedichten. In 2005 was hij gastschrijver aan zijn oude universiteit van Groningen.

In mei 2012 ontving Oosterhoff de P.C. Hooft-prijs voor zijn, in de woorden van de jury, "in hoge mate vernieuwende poëzie".^[2]

Oosterhoff woont in een gehucht in Oost-Groningen, waar hij jarenlang reservebrugwachter is geweest.

Wikipedia