In 1991 gaf Freya een beurs op om haar eerste roman te schrijven. Vier jaar lang hield ze zich doof voor smeekbedes van ouders en vrienden om toch maar een fatsoenlijke baan te zoeken. Een lange lijst van freelance baantjes zorgde voor genoeg financiële armslag om zo nu en dan een 'schrijfdag' te houden. Intussen werd haar werk door vele uitgevers afgewezen, met commentaar variërend van 'je kunt een boek niet zó beginnen' tot 'ik vind het idee leuk, maar jouw stijl niet'. Onaangedaan begon Freya aan een tweede boek. In 1996 benaderde ze een van Engelands beroemdste literair agenten, Jonathan Lloyd van Curtis Brown. Ze gooide alle voorzichtigheid van zich af en stuurde hem drie hoofdstukken en een pagina met complete recensies, die ze zelf schreef uit naam van de Sunday Times, Jilly Cooper en Germaine Greer. Lloyd nam Freya aan en veilde de vertaalrechten van haar boek. Vijf uitgevers boden op Freya's boeken en het resultaat was een contract voor drie boeken voor een bedrag met zes cijfers!
Freya's boeken worden in vijf talen vertaald. In Nederland wordt ze de 'literaire Spice Girl' genoemd en worden haar boeken geprezen als 'beter-dan-viagra'. Haar fans komen in alle lagen van de samenleving voor en over de hele wereld, variërend van tienermeisjes tot oudere heren.