Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
De schrijvers Max Niematz en Anton Dautzenberg hebben elkaar nooit in levenden lijve ontmoet. Begin 2020 zocht Niematz per mail toenadering tot zijn collega. Hij meende in Dautzenberg, met al diens bij tijd en wijle stuitende weerbarstigheid, toch ook ‘ein Gutmensch’ te zien. Dautzenberg schreef terug. Hij bleek in Niematz, met al diens lachwekkende misantropie, toch ook de immer goedgemutste, zachtmoedige mens te herkennen. Een en ander resulteerde in een intensieve, om niet te zeggen stormachtige correspondentie van minder dan een jaar, waarin tal van behartigenswaardige onderwerpen de revue passeerden: de literatuur, het tijdsgewricht, kwaaltjes, geboortegrond, het Onuitsprekelijke, groeiende ergernissen over en weer en vele andere. Hoewel de briefwisseling van beide schrijvers het uiterste aan incasseringsvermogen vergde, spatte het schrijfplezier ervan af. En toen was de koek op. Net als bij een spannend leesboek dus, je weet dat de bom ergens moet barsten.