Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Door een staking bij bpost kan je online bestelling op dit moment iets langer onderweg zijn dan voorzien. Dringend iets nodig? Onze winkels ontvangen jou met open armen!
Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten
Door een staking bij bpost kan je online bestelling op dit moment iets langer onderweg zijn dan voorzien. Dringend iets nodig? Onze winkels ontvangen jou met open armen!
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Zo is het genoeg, dat waren de laatste woorden van Jan Wolkers, beeldhouwer, schilder, schrijver. Anderhalve week voor zijn tweeëntachtigste verjaardag werden hem s nachts door zijn vrouw Karina twee boterhammen met jam gebracht. Hij at een paar stukjes, lachte naar Karina en zonk weg in een diepe slaap, die twee dagen zou duren en waaruit hij niet meer ontwaakte. Op 19 oktober 2007, om half twee s nachts, overleed hij. In dit kleine requiem beschrijft Onno Blom, de biograaf van Wolkers, nauwgezet het laatste jaar van de kunstenaar. Hoe zag een dag van Wolkers eruit? Wie zag en sprak hij nog? Aan welke boeken, schilderijen en beelden werkte Wolkers? En hoe bereidden hij en Karina zich in hun huis op Texel voor op het onvermijdelijke? Zo is het genoeg is een vitale ode aan het leven en een bezonken kanttekening bij ouderdom en dood.