Voor een dag als deze

Tijd (vloek en troost) is alomtegenwoordig in Voor een dag als, zelfs in de bomen: Zij bewaren al wat wij vergeten, torsen de tijd en sterven staande. De aarde tracht vergeefs te wennen aan het gedoe dat zij vlijtig vergaarde. Niemand heeft ooit zicht op het geheel. En toch gaan we op goed vertrouwen verder, al is het vaak op de tast en versplinterd. En we bladeren in de dagen van voorbij / en weten dat we nooit genoeg genezen / van te veel gedoe, te weinig ‘wij’, / slechts hoopjes hoop en soms wat donker vrezen. (...) wij verzinnen troost, muziek en feest. / Neem nu, bijvoorbee!d, zo een dag als deze.

Zo bewandelt Stroobants de paden van zijn stad, zijn tijd, zijn herinneringen. Hij vormt ze om tot herdenkingen, fijnzinnige odes aan het leven dat rondom hem bruist en monkelt, raast en stil fluistert. De prachtige verzen getuigen van zijn dichterlijk vakmanschap.







JOS STROOBANTS (Leuven, 1948) studeerde Sociologie en Wijsbegeerte. Hij was lang actief in het vormingswerk, en is thans verbonden aan de rectorale diensten van de K.U.Leuven. Hij publiceerde 8 dichtbundels, enkele bloemlezingen en vele diverse bijdragen in boeken en tijdschriften. Hij werkte vaak samen met componisten als Vic Nees, Raymond Schroyens, Jan Valach en Kurt Bikkembergs, en zijn werk werd meermaals bekroond. Hij is ook uitgebreid actief in theater en muziek.


Over zijn vorige bundel, Alsof nog alles moet beginnen:

“(…) het staat buiten kijf dat de auteur in kwestie een taalvirtuoos is. De verstilde schoonheid van de verzen geeft nu eens rust en grijpt dan weer naar de keel, gooit je van het puntje van je stoel languit in de zetel. (...) Stroobants fraseert zodanig dat de regels hun grootsheid halen uit eenvoud.”
DE LEESWOLF