Voeding verknipt

Na de Tweede Wereldoorlog voltrok zich in razendsnel tempo de industrialisering en internationalisering van de landbouw. Natuurlijke kringlopen werden doorbroken. 'Boeren' kon voortaan met weinig (zichtbare) grond. Varkens en kippen worden sindsdien in West-Europa hoofdzakelijk 'grondloos' vetgemest. Grond, water en petroleum werden overzee gevonden. Onder de vorm van soja voor veevoer. Veevoer wordt voer van vernietiging. Alles wordt van elkaar los gekoppeld: de groeiende consumptie en de onderdelen van de productie. Wat is oorzaak? Wat is gevolg? De samenhang van de werkelijkheid wordt verknipt, verborgen.
1962 is in dit proces een scharnierdatum1962? Rachel Carson lanceert haar spraakmakend boek: Silent Spring. Dode lente, omwille van de ongebreidelde doorbraak van de chemische landbouw. Het werk is zowat het begin van de milieubeweging in Noord-Amerika. Hetzelfde jaar deed het proces van de SS'er Adolf Eichmann de ogen opengaan voor een te weinig opgemerkte factor in de Holocaust. Hannah Arendt was op het proces aanwezig en verontrustte de wereldopinie met haar ophefmakende boek: Eichmann in Jeruzalem. De banaliteit van het kwaad. Twee vrouwen aan de Amerikaanse kant van de Atlantische Oceaan verheffen hun stem. Debat verzekerd! Tot op vandaag.
Aan de Europese kant komt de landbouw los van de grond, door de Dillon-ronde van de GATT (nu WTO – World Trade Organisation): een akkoord in het kader van de wereldhandel, dat samenvalt met het begin van het Europees Gemeenschappelijk Landbouwbeleid. Alwéér anno 1962.Door de Dillondeal komt een vernietigende sojastroom op gang: eerst uit de Verenigde Staten; nadien – met de 'Groene Revolutie' - vanuit Brazilië, Argentinië, Paraguay, Bolivia.
In deze historische context publiceert Wervel zijn vijfde boek over de interafhankelijkheid Brazilië-Europa-China. In de vorm van 'flitsen' presenteert de auteur moeilijke thema's over internationale voedselafhankelijkheid en de razendsnelle veranderingen in de landbouwwereld. In de hoop dat ook de lezer-consument, aan beide kanten van de oceaan, zicht krijgt op de 'samenhang van de dingen' en zich mee kan inschakelen in een noodzakelijke en wereldwijde voedselbeweging.