Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Vincent Mentzel schafte in 2004 zijn eerste iPhone aan en was er net als iedereen meteen weg van. Met het platte scherm in de hand zocht hij naar verrassende en ongewone beelden, met een hoofdrol voor de mensen die hij heel dicht kon naderen. Hij was net als kunstenaar David Hockney zielsgelukkig met de mogelijkheden van de nieuwe techniek. Tegelijk met de introductie van de handpalmcamera ontstonden de sociale media, zoals Facebook, Twitter, Instagram en LinkedIn. Dit waren de kanalen waarop Mentzel zijn nieuwe fotografie kon presenteren.
In '#VincentMentzel80' toont Mentzel ons een ruime selectie van zijn 40.000 handpalmfoto’s, gemaakt tussen 2004 en 2025. Twee fotografievrienden – Wim Pijbes en Stephan Vanfleteren – beschrijven de kracht en kwaliteit van zijn fotografie. Sanneke van Hassel en Ernest van der Kwast (net als Mentzel Rotterdammers in hart en nieren) belichten het goede leven in de havenstad aan de Maas.
FOTOGRAAF Vincent Mentzel (1945) brak zijn studie aan de Rotterdamse Kunstacademie voortijdig af en was tussen 1967 en 1969 assistent van de fotografe Maria Austria. Van haar leerde hij vooral kijken en afdrukken in de doka. Sinds het begin van de jaren zeventig werkt hij als staffotograaf bij de NRC en ontwikkelde hij zich tot een van de bekendste Nederlandse fotojournalisten. Zijn doorbraak kwam toen hij het Haagse politieke bedrijf van dichtbij begon te volgen. Hij bedreef het genre op een rustige, goed geïnformeerde manier en onderhield nauwe contacten met politici waardoor hij hen ook achter de schermen mocht fotograferen. Zijn benadering kreeg veel navolging en veranderde de parlementaire fotografie voorgoed van karakter.