Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Door een staking bij bpost kan je online bestelling op dit moment iets langer onderweg zijn dan voorzien. Dringend iets nodig? Onze winkels ontvangen jou met open armen!
Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten
Door een staking bij bpost kan je online bestelling op dit moment iets langer onderweg zijn dan voorzien. Dringend iets nodig? Onze winkels ontvangen jou met open armen!
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Recuperamos la traducción de Ramón Esquerra de Utopía de Tomás Moro, un clásico del humanismo renacentista, el libro que fundó todo un género y creó el concepto mismo de utopía, el no-lugar que nos da la medida de nuestros sueños de perfección, su espejismo inabordable, su rostro ambivalente. Tomás Moro (Londres, 1478-1535) fue un político y humanista inglés. Su experiencia como abogado y juez, a la luz de su relación intelectual con humanistas como Erasmo de Rótterdam, le hizo reflexionar sobre cuestiones morales y de Estado. Desde 1504 fue miembro del Parlamento. Enrique VIII, atraído por su valía intelectual, le promovió a cargos de importancia creciente hasta llegar a Canciller en 1529. Sin embargo, acabó rompiendo con el rey por razones de conciencia. Acusado de alta traición por no prestar el juramento antipapista ante el surgimiento de la Iglesia Anglicana ni aceptar el acta de Supremacía, fue declarado culpable y decapitado. La iglesia católica le canonizó en 1935. Su obra más relevante es Utopía (1516), donde criticó el orden político, social y religioso establecido imaginando una comunidad perfecta a modo de antítesis. La reflexión acerca de la utopía y la distopía -su evolución histórica, sus declinaciones contemporáneas y potencialidad futura- excede los ámbitos historiográficos o académicos. Constituye un esfuerzo esencial de recuperación de un elenco de materiales conceptuales cruciales para realizar un diagnóstico del presente.