Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
?Un piano entre la nieve?, como todo buen libro que se precie de serlo, no es un libro fácil; y estoy seguro de que, tras su atenta lectura, el lector quedará admirado por toda su complejidad, que no radica en los poemas (claros, emotivos, líricos), sino en la concepción de su entramado poético. A las cuatro partes en que se divide, las introduce una pe- queña nota que es, al mismo tiempo, un poema más del con- junto y una declaración de intenciones. Se trata de un corto texto que se mueve entre un vago simbolismo y una evidente fantasía, y en el que se nos habla de un impulso ascético hacia un espacio utópico donde, mediante la asunción de nuestro propio ser y con la ayuda de la vieja casa de la poesía y el arte (se mencionan las esculturas de Joan Miró), podemos reen- contrarnos con nuestros seres queridos y «donde sólo existirá el amor». MARCOS TRAMÓN