Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Over the past decade, attribution scholars have come to a consensus that Shakespeare wrote some of the additions printed in the 1602 quarto of Kyd's Spanish Tragedy. This new development in textual studies has far-reaching consequences for established theatre-historical narratives. Accounting for Shakespeare's involvement in The Spanish Tragedy requires us to rethink the history of two major theatre companies, the Admiral's and the Chamberlain's Men, and to reread much of the documentary record of late Elizabethan theatre. Modelling what a theatre-historical response to new attributionist arguments might look like, the author offers an in-depth reinterpretation of Philip Henslowe's records of new plays, develops a novel account of how theatre companies copied and adapted plays in one another's repertories (including a reconsideration of the 'Ur-Hamlet' and the two Shrew plays), and reconstructs an early modern cluster of Hieronimo plays that also allows us to reimagine Ben Jonson's career as an actor.