Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
In 1922, the naturalist and Nobel prize-winning physicist Wilhelm Ostwald published his morphology "The Harmony of Forms". Until 1928, four portfolios followed this publication under the title "The World of Forms", in which Ostwald extended his doctrine to a form of explicit programming. The 240 series of shapes printed on transparent sheets can be freely combined. Ostwald's formal doctrine influenced not only the Werkbund, but also the Bauhaus and the Dutch art movement De Stijl. Even though his theory of shapes was enthusiastically adapted by Moholy-Nagy, as well as later in the concrete art of Max Bill, Karl Gerstner and especially Hans Hinterreiter, among many others, it has been largely forgotten today-in contrast to Wilhelm Ostwald's color theory. The publication unites and comments the works between the poles of ornament and art, system and construction, and scientific and artistic determinations of form.