Wil je zeker zijn dat je cadeautjes op tijd onder de kerstboom liggen? Onze winkels ontvangen jou met open armen. Nu met extra openingsuren op zondag!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Wil je zeker zijn dat je cadeautjes op tijd onder de kerstboom liggen? Onze winkels ontvangen jou met open armen. Nu met extra openingsuren op zondag!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 151,45

+ 302 punten

Uitvoering

Levering 1 à 4 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

Gratis thuislevering vanaf € 30 (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

Are the sophists merely another group of villains in Plato's dialogues, no different than amoral rhetoricians such as Thrasymachus, Callicles, and Polus? Building on a wave of recent interest in the Greek sophists, The Sophists in Plato's Dialogues argues that, contrary to the conventional wisdom, there exist important affinities between Socrates and the sophists he engages in conversation. Both focused squarely on aretē (virtue or excellence). Both employed rhetorical techniques of refutation, revisionary myth construction, esotericism, and irony. Both engaged in similar ways of minimizing the potential friction that sometimes arises between intellectuals and the city. Perhaps the most important affinity between Socrates and the sophists, David D. Corey argues, was their mutual recognition of a basic epistemological insight--that appearances (phainomena) both physical and intellectual were vexingly unstable. Such things as justice, beauty, piety, and nobility are susceptible to radical change depending upon the angle from which they are viewed. Socrates uses the sophists and sometimes plays the role of sophist himself in order to awaken interlocutors and readers from their dogmatic slumber. This in turn generates wonder (thaumas), which, according to Socrates, is nothing other than the beginning of philosophy.