Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 41,95

+ 83 punten

Uitvoering

Levering 1 à 2 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

In januari gratis thuislevering in België (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

Fifteen years ago, revelations about the political misdeeds of Martin Heidegger and Paul de Man sent shock waves throughout European and North American intellectual circles. Ever since, postmodernism has been haunted by the specter of a compromised past. In this intellectual genealogy of the postmodern spirit, Richard Wolin shows that postmodernism's infatuation with fascism has been widespread and not incidental. He calls into question postmodernism's claim to have inherited the mantle of the left--and suggests that postmodern thought has long been smitten with the opposite end of the political spectrum.

In probing chapters on C. G. Jung, Hans-Georg Gadamer, Georges Bataille, and Maurice Blanchot, Wolin discovers an unsettling commonality: during the 1930s, these thinkers leaned to the right and were tainted by a proverbial fascination with fascism. Frustrated by democracy's shortcomings, they were seduced by fascism's grandiose promises of political regeneration. The dictatorships in Italy and Germany promised redemption from the uncertainties of political liberalism. But, from the beginning, there could be no doubting their brutal methods of racism, violence, and imperial conquest.

Postmodernism's origins among the profascist literati of the 1930s reveal a dark political patrimony. The unspoken affinities between Counter-Enlightenment and postmodernism constitute the guiding thread of Wolin's suggestive narrative. In their mutual hostility toward reason and democracy, postmodernists and the advocates of Counter-Enlightenment betray a telltale strategic alliance--they cohabit the fraught terrain where far left and far right intersect.

Those who take Wolin's conclusions to heart will never view the history of modern thought in quite the same way.