Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending (in België) aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending (in België) aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 56,45

Levering 2 à 3 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

In januari gratis thuislevering in België (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

The Republic of Therapy tells the story of the global response to the HIV epidemic from the perspective of community organizers, activists, and people living with HIV in West Africa. Drawing on his experiences as a physician and anthropologist in Burkina Faso and Côte d'Ivoire, Vinh-Kim Nguyen focuses on the period between 1994, when effective antiretroviral treatments for HIV were discovered, and 2000, when the global health community acknowledged a right to treatment, making the drugs more available. During the intervening years, when antiretrovirals were scarce in Africa, triage decisions were made determining who would receive lifesaving treatment. Nguyen explains how those decisions altered social relations in West Africa. In 1994, anxious to "break the silence" and "put a face to the epidemic," international agencies unwittingly created a market in which stories about being HIV positive could be bartered for access to limited medical resources. Being able to talk about oneself became a matter of life or death. Tracing the cultural and political logic of triage back to colonial classification systems, Nguyen shows how it persists in contemporary attempts to design, fund, and implement mass treatment programs in the developing world. He argues that as an enactment of decisions about who may live, triage constitutes a partial, mobile form of sovereignty: what might be called therapeutic sovereignty.