That which is not

Een snelle blik op de composities van Wim Mertens (werken 1980-2018) onthult het belang van`de ‘no’ (het neen) en de ‘not’ (het niet) in zijn werk. Casting no shadow, Essence of the (k)not, No plans, no projects, No testament, Not at home, Not me, The paths not taken en Unwillen-nichtwollen zijn slechts enkele voorbeelden. De komponist verbreedt de ‘no-not' - notie op zulke wijze dat ze gemakkelijk ontsnapt aan het traditionele cliché. Daarin wordt ze vaak gekoppeld aan het negatieve en het afwezige. Het lijkt erop dat de ’no-not' - benadering in het oeuvre van Wim Mertens een hele reeks veelbelovende perspectieven biedt die perfect passen in de
tijdsgeest van onze ‘sayings’ en ‘doings’. Dit gezegd zijnde, kan That Which Is Not in de nabije toekomst een genuanceerd hulpmiddel worden voor onze werkwijzen en onze theoretische overwegingen. Wim Mertens combineert in zijn meest recente release That Which Is Not het rationele met het speelse en het ‘For amusement only’ met
het ‘After virtue’.