Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
In this probing look at Alfred Döblin's 1929 novel Berlin Alexanderplatz and the stories of W. G. Sebald, Redeeming Words offers a philosophical meditation on the power of language in literature. David Kleinberg-Levin draws on the critical theory of Benjamin and Adorno; the idealism and romanticism of Kant, Hegel, Hölderlin, Novalis, and Schelling; and the nineteenth- and twentieth-century thought of Nietzsche, Heidegger, and Derrida. He shows how Döblin and Sebald--writers with radically different styles working in different historical moments--have in common a struggle against forces of negativity and an aim to bring about in response a certain redemption of language. Kleinberg-Levin considers the fast-paced, staccato, and hard-cut sentences of Döblin and the ghostly, languorous, and melancholy prose fiction of Sebald to articulate how both writers use language in an attempt to recover and convey this utopian promise of happiness for life in a time of mourning.