Wil je zeker zijn dat je cadeautjes op tijd onder de kerstboom liggen? Onze winkels ontvangen jou met open armen. Nu met extra openingsuren op zondag!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Wil je zeker zijn dat je cadeautjes op tijd onder de kerstboom liggen? Onze winkels ontvangen jou met open armen. Nu met extra openingsuren op zondag!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 56,95

+ 113 punten

Levertermijn 1 à 4 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

Gratis thuislevering vanaf € 30 (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

Queering Contemporary French Popular Cinema combines close film analysis with a small-scale qualitative investigation of audience responses to examine images of queerness in contemporary French popular cinema and their reception. Through its blending of the textual and the empirical, this book provides a unique insight into the ways in which sexuality and gender are represented on the cinema screen, as well as the spectator reactions they elicit. Since the mid-1990s, depictions of lesbians, gay men, and queer forms of sexual desire and identity have shifted to the mainstream of French cinematographic representation - as evidenced by the box-office success of a series of highly commercial comic films, including Gazon maudit (Josiane Balasko, 1995), Pédale douce (Gabriel Aghion, 1996), Le Placard (Francis Véber, 2000), and Chouchou (Merzak Allouache, 2003). Alongside this commercial strand, a series of small-budget alternative comedies and other genre films have also challenged heteronormative conceptualizations of sexuality and gender. Films such as Sitcom (François Ozon, 1998), L'Homme est une femme comme les autres (Jean-Jacques Zilbermann, 1997), Pourquoi pas moi? (Stéphane Giusti, 1999), Drôle de Félix (Olivier Ducastel and Jacques Martineau, 2000), and Les Chansons d'amour (Christophe Honoré, 2007) portray desire as fluid and/or gender as unfixed. With their use of parody and their blending of comedy with the musical, melodrama, romance or road movie, these and other similar films have resonated with a burgeoning viewing public, tired of having to seek queerness in connotation, of appropriating marginal characters in ostensibly straight narratives, and of tragedy and trauma as the principal modes of representation and spectator address.