Wil je zeker zijn dat je cadeautjes op tijd onder de kerstboom liggen? Onze winkels ontvangen jou met open armen. Nu met extra openingsuren op zondag!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Wil je zeker zijn dat je cadeautjes op tijd onder de kerstboom liggen? Onze winkels ontvangen jou met open armen. Nu met extra openingsuren op zondag!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 54,45

+ 108 punten

Uitvoering

Levering 1 à 2 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

Gratis thuislevering vanaf € 30 (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

This study interprets eighteenth-century satire's famous typographical obsession as a fraught response to the Enlightenment's "ocularcentric" epistemological paradigms, as well as to a print-cultural moment identified by book-historians as increasingly "visual" - a moment at which widespread attention was being paid, for the first time, to format, layout, and eye-catching advertising strategies. On the one hand, the Augustans were convinced of the ability of their elaborately printed texts to function as a kind of optical machinery rivaling that of the New Science, enhancing readers' physical but also moral vision. On the other hand, they feared that an overly scrutinizing gaze might undermine the viewer's natural faculty for candor and sympathy, delight and desire. In readings of Pope, Swift, and Montagu, Mannheimer shows how this distrust of the empirical gaze led to a reconsideration of the ethics, and most specifically the gender politics, of ocularcentrism. Whereas Montagu effected this reconsideration by directly satirizing both the era's faith in the visual and its attendant publishing strategies, Pope and Swift pursued their critique via print itself: thus whether via facing-page translations, fictional editors, or disingenuous footnotes, these writers sought to ensure that typography never became either a mere tool of (or target for) the objectifying gaze, but rather that it remained a dynamic and interactive medium by which readers could learn both to see and to see themselves seeing.