Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Door een staking bij bpost kan je online bestelling op dit moment iets langer onderweg zijn dan voorzien. Dringend iets nodig? Onze winkels ontvangen jou met open armen!
Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten
Door een staking bij bpost kan je online bestelling op dit moment iets langer onderweg zijn dan voorzien. Dringend iets nodig? Onze winkels ontvangen jou met open armen!
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
En 1929, Valéry réunit ses trois principaux recueils de vers en un seul volume, sous le titre discret de Poésies. Pendant plus de dix ans, il ajuste l’ensemble avec grand soin : il multiplie les variantes, ajoute des «pièces diverses», en supprime d’autres. Il faut attendre 1942 pour aboutir à l’édition complète et définitive de son œuvre en vers. C’est cette édition que nous reproduisons ici. L’œuvre de Valéry hérite autant de la rigueur formelle des classiques que de l’ampleur de questionnement des modernes. Elle manifeste un souci de l’art pur, de l’accès au plus rare, au plus immatériel. Cette exigence fait de lui un poète résolument tourné vers l’intellect. Mais il est aussi celui qui défend le travail poétique comme un faire, s’astreignant à un patient labeur, ciselant le vers avec la précision de l’artisan. En somme, Valéry s’installe dans ce qui n’est ni la poésie ni l’intelligence, mais leur étreinte ou leur douleur commune : l’écriture.