Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
La philosophie, science de ce qui est, peut-elle aussi prescrire ce qui doit etre? Aristote a cherche inlassablement la reponse a cette question. Elle est a trouver a l'intersection de la theorie et de la pratique, qui, chez Aristote, presuppose une autonomie relative de l'une et de l'autre. Dans la deuxieme partie de ces Problemes aristoteliciens, la discussion se concentre sur la notion de communaute. L'homme est un animal communautaire (koinonikon), mais est-il communautaire parce qu'il communique, auquel cas le logos communicationnel serait le fondement des societes humaines, ou bien l'homme communique-t-il parce qu'il est d'abord communautaire par nature, ce qui impliquerait un enracinement dans une tradition, la reference a une communaute de valeurs? On essaie de demeler ici les arguments en faveur de l'une et l'autre theses, qui peuvent servir encore aujourd'hui dans la discussion contemporaine.