Ongehoorde vragen

We zijn omringd door vragen. Bang makende vragen. Intimiderende vragen. Destabiliserende vragen. En toch lijkt het soms of de echte vragen, de meest gevoelige, niet gesteld worden. Er rust een taboe op vragen die naar de verzwegen betekenis van een detail gaan; op vragen die het verborgene zichtbaar kunnen maken.

Bart Stouten heeft een neus voor ‘ongehoorde’ vragen: niet-gehoorde vragen, maar ook buiten-gewone vragen; lichtjes onfatsoenlijke, maar ook unieke vragen. Zijn leven zit vol van die vragen. Vragen die hij nooit durfde stellen, zodat hij het raden had naar een antwoord; maar ook vragen die wel gesteld werden, waar alleen niet naar geluisterd werd.

De vragen in deze bundel evolueren in de richting van antwoorden die hun ankertjes uitgooien naar elkaar. Uiteindelijk formuleren ze de bestaansreden van Stoutens poëzie zelf.







BART STOUTEN (Sint-Truiden, 1956) is licentiaat-vertaler en radiomaker voor Klara.
Zijn eerste bundel Sapporo Blues (2002) werd met veel gejuich onthaald. Daarna publiceerde hij De wijsheid van de wind (2004), Happy Christmas, Happy New York (2006), Een Boek van Tijd (2009) en Tussen dood en herleven (2011).
Zijn gedichten werden meermaals gepubliceerd in tijdschriften zoals Poëziekrant en Het liegend konijn.
Eerder dit jaar verscheen het spraakmakende essay Kersen eten om middernacht.

Over Happy Christmas, Happy New York (2006):

‘Anekdote en bezinning, de manier waarop de confrontatie met de vaak ontgoochelende realiteit van alledaagse momenten wordt beleefd en in het gedicht naar een hogere, vaak verdroomde wereld wordt getransporteerd, houden mekaar op een doordachte manier in evenwicht. Waar anderen achteloos aan voorbijgaan, krijgt door de eigenzinnige aanpak van Stouten meer dan eens een verrassende en daardoor intrigerende extra dimensie.’
POËZIEKRANT, 2007

Over Een Boek van Tijd (2009):

‘Een Boek van Tijd leest als een diepgravende en niets ontziende autobiografie, waarin het lyrische ik op een nauwelijks verhulde manier aansluiting vindt bij het leven van de dichter. Of hoe tijd op een heel eigen en persoonlijke manier in woorden wordt gevat.’
DE LEESWOLF, 2009

Over Tussen dood en herleven (2011):

‘... waar de anekdotiek zich opdringt, wordt ze door de dichter in een spel van klanken en beelden naar een hoger niveau getild. Een doorleefde bundel.’
NBD BIBLION, 2011