Het logos/Logos-begrip stamt uit de Griekse oudheid. Het verwijst naar een diepere, scheppende potentie binnen ons alledaags taalgebruik, dat door de media en de politiek, door de wetenschap en techniek, maar ook in het sociale leven steeds meer tot zuiver middel dreigt te verschrompelen en te verdorren. Is taal niet iets dat ‘gebruikt’ wordt, een wegwerpproduct dat op zichzelf geen belang heeft?
Het (dichterlijke) spel met woorden geeft een eerste ervaring van deze ‘tweede potentie’ (Novalis) van taal. De logos-notie kreeg bij de Griekse filosoof Herakleitos de betekenis van zinvolle samenhang tussen de dingen (door het spel van tegenstellingen), in de proloog van het Johannes-evangelie (“In den Beginne was het Woord/Logos”) wordt deze samenhang de Logos (met hoofdletter), een naam voor het scheppende Wereldwoord waaruit alles ontstaan is, het Christus-Woord dat schept in alles.
Van dit alles was Novalis (1772-1801) ‘de vurige profeet’.
We publiceren alleen reviews die voldoen aan de voorwaarden voor reviews. Bekijk onze voorwaarden voor reviews.