Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Door een staking bij bpost kan je online bestelling op dit moment iets langer onderweg zijn dan voorzien. Dringend iets nodig? Onze winkels ontvangen jou met open armen!
Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten
Door een staking bij bpost kan je online bestelling op dit moment iets langer onderweg zijn dan voorzien. Dringend iets nodig? Onze winkels ontvangen jou met open armen!
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
In de voorbije eeuw is de dood méér veranderd dan in alle eeuwen daarvoor. We hebben ons ontdaan van God en het hiernamaals, de dood lijkt al bijna overwonnen. Ondertussen vereenzamen ouderen. Ze zijn niet vitaler dan voorheen, alleen het sterven duurt langer. Die extra jaren bestaan niet uit ontbolsterende passie, maar uit slijtage, depressie en ontluistering. Henk Blanken beschrijft zijn verval en onze verhouding tot de dood. Die is, nou ja, niet eenvoudig. Negen van de tien mensen staan achter de euthanasiewet. Bijna iedereen wil zelf de regie houden over zijn levenseinde. Maar vraag niet of ze bereid zijn een ander te helpen met sterven. Dan
is het land te klein, ook als de wet het niet zou verbieden. ‘Dat mag je niet van mij verlangen. Dat kun je niet van mij vragen.’
Een ongemakkelijk en openhartig pleidooi voor een ‘betere dood’
Maar we mogen die vraag wél stellen. En moeten dat ook doen. We zijn moreel verplicht het er met onze achterblijvers over te hebben. We moeten de dood willen delen – en zelfs durven vieren. Je dood heeft altijd gevolgen voor ‘de anderen’, want niemand start alleen.