Onze Vivlio e-readers ondervinden momenteel synchronisatieproblemen. We doen er alles aan om dit zo snel mogelijk op te lossen. Onze excuses voor het ongemak!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Onze Vivlio e-readers ondervinden momenteel synchronisatieproblemen. We doen er alles aan om dit zo snel mogelijk op te lossen. Onze excuses voor het ongemak!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 96,45

+ 192 punten

Uitvoering

Verwachte leverdatum onbekend

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

Gratis thuislevering vanaf € 30 (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

In Microdramas, John H. Muse argues that plays shorter than twenty minutes deserve sustained attention, and that brevity should be considered a distinct mode of theatrical practice. Focusing on artists for whom brevity became both a structural principle and a tool to investigate theater itself (August Strindberg, Maurice Maeterlinck, F. T. Marinetti, Samuel Beckett, Suzan-Lori Parks, and Caryl Churchill), the book explores four episodes in the history of very short theater, all characterized by the self-conscious embrace of brevity. The story moves from the birth of the modernist microdrama in French little theaters in the 1880s, to the explicit worship of speed in Italian Futurist synthetic theater, to Samuel Beckett's often-misunderstood short plays, and finally to a range of contemporary playwrights whose long compilations of shorts offer a new take on momentary theater.

Subjecting short plays to extended scrutiny upends assumptions about brief or minimal art, and about theatrical experience. The book shows that short performances often demand greater attention from audiences than plays that unfold more predictably. Microdramas put pressure on preconceptions about which aspects of theater might be fundamental and about what might qualify as an event. In the process, they suggest answers to crucial questions about time, spectatorship, and significance.