Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
La propuesta de convocar a Jacques Rancière, Philippe Lacoue-Labarthe y Alain Badiou a una charla en torno a las ideas de Mallarmé sobre el teatro coincidía con un momento particular del debate contemporáneo europeo, afectado por las consecuencias del derrumbe del llamado bloque socialista y la entronización del discurso hegemónico del fin de la historia y de las ideologías, que sostenía la idea de la sociedad de mercado como único mundo posible. En ese contexto, de profundización de las desigualdades sociales y de las formas de perpetuación del poder y de la dominación simbólica, se suscitaron entre muchos intelectuales de izquierda nuevas preguntas acerca de posibles caminos silenciosos, subterráneos de emancipación política, y también una especial atención al siglo XIX, el siglo de la Historia, de la emergencia del Proletariado y de las rebeliones populares.