Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Laisse de plus de cent pages, au plus près d’une scansion d’intimité, Lumière qui siffle se lit comme un éventail vertical. Le "comme" qu’affectionne Bernard Vargaftig, qui, immédiatement posé, opère la rentrée de la mémoire, de l’enfance, du désir ; et "un rosier" : écho proche et lointain, interminé, qui psalmodie enté à la mort. Scène poétique travaillée, au plus simple, jusqu’au cisèlement artistique d’une fatale évidence : "Et moi criant/Qui suis-je qui suis-je". Une lyrique du détail de chaque instant, et de chaque lettre dans le mot. Le mot est chant. M.B.