Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
L'emigration a aussi ce pouvoir d'adjoindre le familier et ce qu'on ne voit qu'au terme. Alors remonte ce qui mine dedans et rend le desequilibre fecond. J'ai aime Bonampak et cette pause offerte. J'ai contemple le lieu, les pierres ombrees de palmes ou se dessinent les glyphes. J'ai laisse se decoudre ces morceaux arraches, comme des bouts de tissus, comme des bouts de paroles. Lambeaux abandonnes ou blocs trop compacts qui veulent transmettre encore et peu a peu s'oublient, se distordent, s'effacent. La terre les enfonce, comme ce chaos dedans quand le temps du voyage confronte a ce spectacle.Voyage maritime devenu aerien, l'eau de separation acheve le parcours. Le fleuve borde le site, les pierres des monuments basculent en cascade, degoulinent de pluie dans cet air sature de gouttes d'humidite, l'onde de Palenque enveloppe Bonampak. Un deuil peut commencer. Sans suture, sans bord a bord de plaie qui se solde de rien. Un deuil de memoire laisse remonter une terre emigree a l'interieur de soi.