Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
« L’éléphant dans la porcelaine » est le titre d’un article en forme de manifeste, publié dans le premier numéro de Matulu mensuel brûlot fondé par Michel Mourlet en 1971. L’Éléphant… est un animal à géométrie variable qui pointe ses défenses tous azimuts. Littérature, théâtre, cinéma, arts plastiques, politique, morale, philosophie sont abordés ici dans une vaste chronique s’étendant sur plus de quinze ans. Les années 60-80 resteront parmi les plus grises dans les annales de notre culture. L’immédiat après-guerre, avec les Sartre et les Camus, paraîtra luxuriant en comparaison. L’est soufflement d’une avant-garde sexagénaire et le non-sense partagent les moyens d’expression et de diffusion ; un piétonnement de godillots freudo-marxistes scande le rythme de pensée. Parallèlement, une scolastique très semblable à son ancêtre médiévale envahit la Sorbonne, étouffe les œuvres du passé sous le lierre d’un verbalisme exsangue, épuisant d’avance toute vitalité créatrice. L’écriture tourne à vide et devient folle. L’Éléphant dans la porcelaine réunit les éléments d’un combat, d’abord mené dans la solitude (c’était après la démobilisation des « hussards »), puis peu à peu compris, encouragé. Matulu a ouvert la brèche dans laquelle s’engage l’Éléphant pour permettre le passage d’un courant d’idées maintenant irréversible. Ce courant, dont Roger Caillois, Georges Mathieu Raymond Abellio ont été parmi les premiers à souligner portée, postule qu’une Renaissance est possible.