Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending (in België) aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending (in België) aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 49,95

+ 99 punten

Levering 1 à 2 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

In januari gratis thuislevering in België (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

In this inventive mix of criticism, scholarship, and personal reflection, Carrie J. Preston explores the nature of cross-cultural teaching, learning, and performance. Throughout the twentieth century, Japanese noh was a major creative catalyst for American and European writers, dancers, and composers. The noh theater's stylized choreography, poetic chant, spectacular costumes and masks, and engagement with history inspired Western artists as they reimagined new approaches to tradition and form. In Learning to Kneel, Preston locates noh's important influence on such canonical figures as Pound, Yeats, Brecht, Britten, and Beckett. These writers learned about noh from an international cast of collaborators, and Preston traces the ways in which Japanese and Western artists influenced one another.

Preston's critical work was profoundly shaped by her own training in noh performance technique under a professional actor in Tokyo, who taught her to kneel, bow, chant, and submit to the teachings of a conservative tradition. This encounter challenged Preston's assumptions about effective teaching, particularly her inclinations to emphasize Western ideas of innovation and subversion and to overlook the complex ranges of agency experienced by teachers and students. It also inspired new perspectives regarding the generative relationship between Western writers and Japanese performers. Pound, Yeats, Brecht, and others are often criticized for their orientalist tendencies and misappropriation of noh, but Preston's analysis and her journey reflect a more nuanced understanding of cultural exchange.