Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Avec Le Repas de bébé (1895), le cinéma a commencé par capter le vent, mais il ne l'a pas capturé. Ses images se sont découvert comme par accident une affinité profonde avec ce mouvement sans forme, qui se laisse voir en épousant fugacement des formes qui ne sont pas siennes. En détournant un peu un terme de botanique, on pourrait ainsi dire qu'il y a une anémophilie du cinéma (un amour du vent, un attrait pour le vent). Mais ce vent n'y souffle pas dans une seule direction ni toujours avec la même