Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Après nous avoir raconté l'histoire de la presqu'île de Lège à La Pointe, dans ses trois précédents recueils, Max Baumann nous livre aujourd'hui les secrets des nombreuses villas qui virent défiler ceux qui "firent" notre siècle. De Gustave Eiffel à Georges Auric, de Jean Cocteau à Jean Anouilh, de Raymond Radiguet à Jean Hugo, sans oublier Laurent de Brunhoff, père adoptif de Babar, bien d'autres encore vinrent ici, séduits par la douceur du climat et la beauté sauvage des dunes et des pins. « Cette nuit, tempête, et ce matin, c'est suave, délicieux comme d'habitude » écrit Jean Cocteau à Piquey en 1917, et de poursuivre : « En somme, si les circonstances te permettaient de me suivre, je passerais toute ma vie dans ce décor, l'hiver très doux à cause de la dune qui protège. Les villes me blessent, me séduisent, me contaminent, rien à faire lorsque je m'y trouve. Tout de même, je tenterai, à Paris, de poursuivre mon régime d'exercices et de nuits longues. Mais la pêche ! Les pins ! Le pagne ! Les figues de l'arbre ! » C'est ce paradis terrestre, inspirateur des peintres et des poètes, que Max Baumann tente de nous restituer par l'image, montrant cet art de vivre disparu, que la pérennité du site nous permet d'entrevoir et à de réinventer.