Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Don Martín y don Luis han educado de forma totalmente distinta a sus hijas: severo uno, tolerante el otro. Como resultado, Inés, hija de don Luis, es sincera y natural, mientras que Clara, hija de don Martín, es hipócrita y falsa. Don Claudio, amigo de la familia, había sido destinado a casarse don doña Inés, pero prefiere a doña Clara. La primera aceptaría sólo por obedecer a su padre; la segunda, decide fingir vocación religiosa, por temor a su padre, pero mientras concierta una boda secreta con don Claudio. Sin embargo, una herencia está en juego... Como buen ilustrado, Moratín muestra su preocupación en esta obra por la educación de los jóvenes y por la existencia de una religiosidad sin hipocresía, una fe no agresiva ni inculta. Escrita en 1791 y representada por primera vez en 1804, el carácter satírico y moral del romance octosílabo de La mojigata la convierte en un modelo de obra teatral de la época, comparable incluso al Tartufo de Molière.