Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Un regard social aigu, l'ode au chanteur disparu (Giani Esposito), l'inquiétude devant l'atome, la célébration de la Nature, la conscience de notre fragilité et des tristes réalités quotidiennes, la femme (« Tu soufflais à la petite nuit des mots fêlés ») sont des constantes dans l'œuvre d'André Duprat qui trouve aussi les mots de la révolte pour dénoncer l'anonymat des villes (« Tous ces gens sans regard ») et notre gaspillage de l'existence (« Déjà de la poussière / Sur si peu de temps »). La Main apprivoisée se compose de poèmes assez courts, riches d'une humilité mêlée de sagesse qui aide à magnifier le banal à partir d'une grande réflexion sur les choses : « Etre de quelque part, c'est lire l'Equipe au lundi ».