On fonçait dans la gorge. La paroi rocheuse, toute proche, renvoyait l'écho du diesel. Il s'est évanoui lorsqu'elle a reculé et qu'on a traversé sans ralentir le premier bourg échelonné le long de la 89, avec son usine archaïque de cartonnage, sur la rive opposée. Le nom blanc, accroché sous une lampe, a traversé le reflet comme un projectile. Nous avions la nationale à notre gauche. Les vitres ont claqué quand on s'est engouffré sous un pont et que la 89 a passé sur la droite, le tout, bien sûr, en pensée, puisque l'obscurité était impénétrable.
We publiceren alleen reviews die voldoen aan de voorwaarden voor reviews. Bekijk onze voorwaarden voor reviews.