Le Kimbanguisme, un mouvement religieux né de la réaction à la situation
coloniale, est devenu une grande Église institutionnalisée depuis 1959. Celle religion
fondée dès 1921 par Simon Kimbangu, un Congolais né en septembre 1887, soit 2
ans après le partage du Congo, a aujourd'hui 82 ans. Après les travaux de Georges
Balandier, qui a restitué ce mouvement dans son décor colonial, l'Église de Jésus-Christ
sur la terre par son envoyé spécial Simon Kimbangu (EJCSK) n'est pas restée
enfermée dans la grille proposée par ce dernier et d'autres études post-Balandier. Elle
est devenue un espace libéré, où les successeurs de Kimbangu ont non seulement
mis en place des éléments de recomposition identitaire noire, mais aussi donné au
Kimbanguisme une envergure mondiale. Au-delà du mot Kimbanguisme, se cache
un message panafricaniste ou adressé aux Noirs, qui engage les fidèles dans un
processus de critique de leur identification ethnique et dans une action religieuse faite
de chants, de prières, de sermons et de construction d'édifices sacrés.
La problématique principale qui traverse cette étude est justement de restituer les
éléments de construction d'une nouvelle identité noire chez les Kimbanguistes.
We publiceren alleen reviews die voldoen aan de voorwaarden voor reviews. Bekijk onze voorwaarden voor reviews.