Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Een verboden affaire stort twee mensen in een wereld van problemen
Amsterdam, 1894. ‘Kamertjeszonde’ beschrijft de verhouding tussen de bohémien-auteur Alfred Spier en de gehuwde, maar gescheiden levende actrice Georgine Casper. Onophoudelijk moeten deze twee geliefden strijd leveren tegen een uiterst vijandige buitenwereld én tegen de wet. ‘Kamertjeszonde’ is dramatisch en politiek geëngageerd, maar het heeft ook veel ogenblikken van lichtheid. Bijfiguren en dialogen voegen een humoristische toets toe, met dolzinnige gesprekken over het snijden van kalfsvlees of over waarzeggerij, doorsneden met bijzondere scheldwoorden. Dat Heijermans vooral actief was als toneelschrijver merk je op elke bladzijde van deze levendige roman.
De Nederlander Herman Heijermans (1864 – 1924) heeft een aantal romans op zijn naam staan maar schreef vooral korte verhalen en toneel. Hij schreef onder een aantal pseudoniemen, waaronder Samuel Falkland en Koos Habbema. Heijermans begon als toneelrecensent bij De Telegraaf. De kritieken die hij daarvoor schreef waren erg fel zodat hij al snel veel vijanden maakte. Daarna begon hij zelf ook zelf toneelstukken te schrijven, die zeer sociaal betrokken waren. Bekende voorbeelden hiervan zijn Ghetto (1898) en Op hoop van zegen (1900). Heijermans was ook in de socialistische beweging zeer actief en lid van de SDAP.