Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Entre 1943 et 1944, Leïb Rochman, auteur du chef d’oeuvre À pas aveugles de par le monde, vit caché dans des conditions extrêmement difficiles, quelque part en Pologne. D’abord dans la double cloison d’une cuisine chez une paysanne, avec sa femme, sa belle-soeur et deux amis. Puis dans un grenier et enfin dans une fosse.
La voix de Leïb Rochman, incantatoire et douloureuse, décrit la catastrophe qui les oblige à vivre ainsi. Cette souffrance fait écho à la destruction du peuple juif tout entier.
En dépit de la peur omniprésente, des maladies, de la faim et du froid, tous continuent d’observer l’essentiel des commandements de la foi juive ; c’est là l’un des aspects les plus poignants de ce témoignage.
Rochman dit son aspiration à bâtir une vie nouvelle comme à se reconstruire en tant qu’être humain, dans un lieu où les Juifs seraient enfin les maîtres de leur destin. Un État juif, précise Rochman, en Eretz Israel. Là même où il s’éteindra en 1978.