Onze Vivlio e-readers ondervinden momenteel synchronisatieproblemen. We doen er alles aan om dit zo snel mogelijk op te lossen. Onze excuses voor het ongemak!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Onze Vivlio e-readers ondervinden momenteel synchronisatieproblemen. We doen er alles aan om dit zo snel mogelijk op te lossen. Onze excuses voor het ongemak!

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 105,45

+ 210 punten

Uitvoering

Levertermijn 1 à 4 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

Gratis thuislevering vanaf € 30 (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

Dedicated to the memory of Wolfgang Classical Intersection Theory (see for example Wei! [Wei]) treats the case of proper intersections, where geometrical objects (usually subvarieties of a non- singular variety) intersect with the expected dimension. In 1984, two books appeared which surveyed and developed work by the individual authors, co- workers and others on a refined version of Intersection Theory, treating the case of possibly improper intersections, where the intersection could have ex- cess dimension. The first, by W. Fulton [Full] (recently revised in updated form), used a geometrical theory of deformation to the normal cone, more specifically, deformation to the normal bundle followed by moving the zero section to make the intersection proper; this theory was due to the author together with R. MacPherson and worked generally for intersections on algeb- raic manifolds. It represents nowadays the standard approach to Intersection Theory. The second, by W. Vogel [Vogl], employed an algebraic approach to inter- sections; although restricted to intersections in projective space it produced an intersection cycle by a simple and natural algorithm, thus leading to a Bezout theorem for improper intersections. It was developed together with J. Stiickrad and involved a refined version of the classical technique ofreduc- tion to the diagonal: here one starts with the join variety and intersects with successive hyperplanes in general position, laying aside components which fall into the diagonal and intersecting the residual scheme with the next hyperplane; since all the hyperplanes intersect in the diagonal, the process terminates.