Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Le journaliste, médusé, a fini par s'écrier : Mais vous allez pousser toutes les personnes âgées au suicide ! L'autre a soupiré : Ce serait peut-être une solution... C'était surtout une boutade. Mais, crois-moi si tu veux, Emma, cette réplique a fait tilt dans ma vieille caboche. Évidemment, c'était la solution. La mienne, en tout cas. Si André Maresquier écrit ce soir à sa fille, c'est parce qu'il a décidé de se tuer. Il ne lui a pas donné signe de vie depuis vingt ans mais, au moment de partir, il a envie de lui parler. Quand elle lira cette lettre, il ne sera plus là. Il lui doit quelques explications. C'est alors que, le prenant de vitesse, un premier vieillard se suicide... Un livre troublant, drôle et désespéré, d'une incorrection salutaire. Tout ce qu'un père n'a jamais osé dire à sa fille et qu'il s'autorise enfin à dévoiler. Parce qu'il en meurt d'envie.