Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 56,45

+ 112 punten

Uitvoering

Levering 2 à 3 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

In januari gratis thuislevering in België (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

Endangered life is often used to justify humanitarian media intervention, but what if suffering humanity is both the fuel and outcome of such media representations? Pooja Rangan argues that this vicious circle is the result of immediation, a prevailing documentary ethos that seeks to render human suffering urgent and immediate at all costs. Rangan interrogates this ethos in films seeking to "give a voice to the voiceless," an established method of validating the humanity of marginalized subjects, including children, refugees, autistics, and animals. She focuses on multiple examples of documentary subjects being invited to demonstrate their humanity: photography workshops for the children of sex workers in Calcutta; live eyewitness reporting by Hurricane Katrina survivors; attempts to facilitate speech in nonverbal autistics; and painting lessons for elephants. These subjects are obliged to represent themselves using immediations-tropes that reinforce their status as the "other" and reproduce definitions of the human that exclude non-normative modes of thinking, being, and doing. To counter these effects, Rangan calls for an approach to media that aims not to humanize but to realize the full, radical potential of giving the camera to the other.