Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
'Waarde Hugo, ik kan niks, maar ik heb het allemaal van jou geleerd.' Dat zijn de woorden die Marc Didden al jarenlang eens in een lijvige liefdesbrief aan Hugo Claus had willen schrijven. Maar toen stapte de door hem zo bewonderde auteur op de boot naar de overkant en is die brief er dus niet meer gekomen. Tot vandaag. Want omdat Didden er zonder meer van uitgaat dat de moderne communicatietechnieken tot ver in het hiernamaals reiken, heeft hij het er alsnog op gewaagd die liefdesbrief te schrijven. En dat deed hij in de stellige overtuiging dat Claus waar hij nu ook mag zijn hem ook zal lezen. Regisseur, journalist en schrijver Marc Didden (1949) leerde in de jaren zeventig Hugo Claus kennen in Amsterdam. Zijn enorme bewondering voor Claus sloeg al gauw om in een verlammende verwondering. Sindsdien zagen de twee elkaar ten minste een keer per jaar op vriendendiners. En telkens was de leerling te beduusd om aan de meester te melden hoezeer hij van hem hield.