Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
In Houthakken. Een afrekening doet de ik-verteller verslag van zijn waarnemingen, associaties, herinneringen, gedachten en gevoelens tijdens een avondmaaltijd bij het echtpaar Auersberger in de Gentzgasse in Wenen. Op deze avond komt hij na meer dan twintig jaar zeer tegen zijn zin weer terecht in de kring van kunstenaars waartoe hij als beginnend schrijver zelf ooit behoorde. Die dag hebben ze een van hen, Joana, begraven, die zich van het leven beroofd heeft. Als eregast hebben de Auersbergers een acteur van het Burgtheater uitgenodigd, die pas na middernacht arriveert omdat hij eerst nog als de Ekdal in De wilde eend van Ibsen moet optreden. De avond ontwikkelt zich tot een beproeving voor de ik-verteller, die het gezelschap vanuit een oorfauteuil observeert en zich naarmate de uren verstrijken meer en meer opwindt over wat er van het gezelschap en van hemzelf in de loop van de tijd geworden is.
De leukste roman die ik ooit las blijkt na herlezing ook een van de pijnlijkste te zijn. (Bas Heijne, NRC)
Waarom is Bernhard hier buiten zijn toneelwerk nauwelijks bekend en waarom is zijn boek Holzfällen nog steeds niet vertaald? (Jeroen van Kan /Wim Brands)