Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
‘Ik heb geen wetboek nodig! IK ben de wet!’, aldus Roland Freisler tijdens de nazi-processen waar volstrekte wetteloosheid heerste. De Duitse jurist Freisler (1893 – 1945) was de meest gevreesde rechter in nazi-Duitsland. Hij combineerde een sublieme wetskennis, uiterste scherpzinnigheid en een indrukwekkende retoriek met trouw aan de partijlijn en een onmenselijke ideologie.
Freisler werd de personificatie van de bloedjustitie. Zo leidde hij de groots opgezette showprocessen tegen leden van de verzetsgroep Die Weiße Rose en tegen de plegers van de aanslag op Hitler van 20 juli 1944. Beraadslagingen in de raadskamer leidde hij in met ‘die kop moet eraf’. Tijdens Freislers bewind werd het maximale aantal doodsvonnissen uitgesproken. Deze processen liet hij filmen. Freisler schreeuwde echter zo hard dat de technici grote problemen hadden om de woorden van de verdachten verstaanbaar te maken.
Wie was deze moordenaar in toga die zo’n fanatiek werktuig werd van de nazi-ideologie? Hoe ontwikkelde hij zich van overtuigd communist tot meedogenloze nazi-beul? Op basis van omvangrijk onderzoek en gesprekken met o.a. familie van Freisler, reconstrueert Helmut Ortner de levensgeschiedenis van deze beruchte jurist.
De Duitse onderzoeksjournalist Helmut Ortner (1950) schreef o.a. De man die Hitler wilde doden, over de aanslag op Hitler van 8 november 1939. Als gast van het Goethe-Institut gaf hij lezingen in o.a. Zuid-Amerika en Zuid-Europa. Ortners werk werd vertaald in o.a. het Engels, Italiaans, Spaans, Japans, Turks en Pools.