Het wonder van Rotterdam

‘Ach, de geuren van de havens en van Pernis: ik ruik ze en ik ben onmiddellijk weer het meisje met de afzakkende sokken, de snottebel en te veel onhandelbaar krulhaar. Een buitenstaandertje, maar thuis.’

– Nelleke Noordervliet



´Het wonder van Rotterdam´ is een autobiografisch getint boek, rijk geïllustreerd, over de stad waar Nelleke Noordervliet werd geboren in 1945 en opgroeide als een kind van de wederopbouw. Noordervliet maakt een wandeling langs de adressen waar ze vroeger heeft gewoond en dat inspireert haar tot een beschouwing over de wereld van toen en die van nu. Ze schrijft indringend over het bombardement op de stad, dat haar eigen familie van nabij heeft meegemaakt. Ze brengt een ode aan de Rotterdammers die direct na de oorlog hun mouwen opstroopten en aan de slag gingen: niet lullen maar poetsen. Ze vertelt een verhaal over een ouderwetse sigarenboer die zijn weg moet zien te vinden in een nieuwe, multiculturele wereld. En ze blikt terug op haar middelbare-schooltijd waarin ze zich ontwikkelde van een verlegen meisje tot een jonge vrouw met belangstelling voor geschiedenis en literatuur.



Nelleke Noordervliet (1945) is een van de meest veelzijdige schrijvers van onze tijd. Ze schreef niet alleen historische bestsellers als ´Tine´ en ´Vrij man´, maar ook veelgeprezen romans als ´De naam van de vader´ en ´De val van Thomas G´. In 2018 werd haar oeuvre bekroond met de Constantijn Huygensprijs.



‘Nog altijd houd ik van Rotterdam, van de taal en van de mensen. Van de rivier en van de geuren die er hangen en van het permanent onaffe dat de stad met zich meedraagt. Zelfs houd ik van de eeuwige wind rond de veel te hoge gebouwen. De stad heeft extreem uitgesproken, ja overdreven architectonische statements. Er zijn zielloze oude woonwijken vol achterstanden en fantasieloze nieuwbouw. De Kaap is veryupt, Blijdorp bejaard. De stad doet haar best, maar helemaal lukt het niet. Niet iedereen komt mee. Ik heb het gezien op mijn wandeling van huis tot huis, door een ring van oudere wijken rond de flitsend nieuwe kern. Nee, ik doe de stad onrecht. De stad is beter dan ik haar zie. Ze is beter dan ik. Ze is ouder en nieuwer en zeker eeuwiger.’

– Nelleke Noordervliet