Het geluid van denken

Een gedichtenbundel waarin het geluid van een typemachine voor het zoontje het troostende geluid van zijn vaders denken wordt. Dat kan niet anders dan een bijzondere gedichtenbundel zijn. Het geluid van denken bevat gedichten van een grote verhalende kracht. Poëzie over het verlies van een vriend, de nachtelijke leegte van een stad, angst voor een mes, een kind in halfslaap dat boze stappen op de trap hoort, emoties die direct raken aan ons bestaan. Een poëtische autobiografie waarbij de lezer als een blinde een beeld aftast, voelt wat het voorstelt en er zo zijn eigen betekenis aan geeft.



Karel Wasch' gedichten gaan over liefde en schuld, een tragische vriendschap, een zieke moeder, de dromen en verwachtingen van een kind, katholieke rituelen als een processie en spanningen in een gezin. Hij mijdt geen enkel indringend thema. In 'Het geluid van denken' neemt de dichter de lezer mee op een odyssee door zijn leven, maakt hem deelgenoot van zijn ontheemding, de turbulenties in zijn geest. Zijn poëzie leest als ben je toeschouwer bij de vertoning van een surreële film. Een bundel voor de poëzieliefhebber, persoonlijk, gedurfd en buiten de gebaande paden van de mediawerkelijkheid.



Van dichter, biograaf, columnist en essayist, Karel Wasch, komt voor het eerst een gedichtenbundel uit bij uitgeverij In de Knipscheer. In de jaren tachtig van de vorige eeuw brak Karel Wasch door met de bundel 'Uit naam van mijn naam'. Behalve als dichter van een tiental bundels maakte Wasch naam met zijn biografieën over schrijvers: Jack Kerouac, Brendan Behan en Dylan Thomas. Bovendien maakte hij zijn debuut als fictieschrijver met de roman 'De belegering van de jonker' in 2011. Karel Wasch was hoofdredacteur van de tijdschriften Ruim en Nynade en recensent. Voor OBA Live, het programma van Theodor Holman en de VPRO deed hij radiowerk en hij trad op als Dichter bij de dag voor de EO radio. Over zijn poëzie schreef Carl de Strycker (Poëziekrant): 'Wasch schrijft gedichten van een serene soort. Een dichter om rekening mee te houden.' En Thomas Verbogt (Parool): 'Gedichten zonder krullengedraai en van een grote zeggingskracht.'