Het aanzien van de Nederlandse universiteiten

Innovatie, kenniseconomie, revolutionaire en levensreddende medische technologie: de universiteiten lijken onmisbare schakels in tal van sectoren van de samenleving. Men zou verwachten dat de waardering voor deze instellingen navenant zou zijn, maar daar lijkt het niet op. In de publieke opinie wordt de universiteit namelijk voorgesteld als geldverslindende moloch, die sjoemelt met diploma's en onderzoeksresultaten. Studenten zijn onveranderlijk lui en de docenten zijn altijd met vakantie. Dat is het beeld dat een groot deel van de samenleving heeft. Wanneer is dit beeld ontstaan? Hoe en waarom veranderde het aanzien van de universiteiten in Nederland? De auteurs in deze bundel onderzoeken het beeld en het zelfbeeld van de universiteiten.

Inhoud: Verantwoording MARTIJN VAN DER BURG, 'Une nation, naturellement si studieuse'. Het aanzien van de Nederlandse universiteiten in de napoleontische tijd LEEN DORSMAN, 'Het hart walgt van haar als een boeleerster'. Het aanzien van de Nederlandse universiteiten 1830-1850 ANNELIES NOORDHOF, Betrokken, maar neutraal. De landelijke studentenpers en het (zelf)beeld van de Nederlandse studentenmaatschappij in de tweede helft van de negentiende eeuw AB FLIPSE, 'Geen weelde, maar een offer'. Vrije Universiteit, achterban en de natuurwetenschappen, 1880-1955 MARIJN HOLLESTELLE, De academische polymeerwetenschap in Nederland, 1945-2011. Visies op haar nut bij universiteit en industrie SIJBOLT NOORDA, Beeldvorming en bestuur van de Nederlandse universiteiten MARJA GASTELAARS, De vele verschijningsvormen van academische inter-directedness. De gebouwen van een universiteit ROGIER VAN DER WAL, De relatie tussen de Nederlandse universiteiten en de politiek. Een klassieke haat-liefdeverhouding