Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Laura Martínez de Guereñu rescata del olvido la obra de Hans Wittwer y comienza el estudio que de ella hace, recordándonos las conexiones existentes entre Hannes Meyer y Hans Wittwer con los arquitectos de la revolución rusa. Los ideales de El Lissitzky y Alexander Rodchenko que pretenden que no haya en sus obras "trazo alguno de su expresión personal" son también los de Meyer y Wittwer. Mostrar que tal compromiso ético está presente en una obra como el restaurante del aeropuerto citado es lo que la autora de este artículo se propone. Frente a quienes asociaban forma y función, Hans Wittwer abogaba por un materialismo sin mediación formal alguna, dando así lugar a que se produjera una arquitectura en la que la forma manifiesta lo que había sido su proceso de construcción, una arquitectura que, como la autora dice, ôrevela su estrategia de creaciónö.