Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Vlak na de geboorte van zijn dochter heeft Marcel weer contact met zijn broer Mark. Het contact is verslechterd door diens aanhoudende alcoholisme. Maar Mark heeft nieuws: hij blijkt al een jaar bezig om euthanasie te regelen. Dat is hem gelukt en het gaat binnenkort gebeuren.
In Gelukkig hebben we de foto’s nog beschrijft Marcel Langedijk de onvermijdelijke dood van zijn broer. Mark hield in de laatste fase van zijn leven een dagboek bij. Fragmenten daaruit tonen de hartverscheurende momenten van iemand die niet zonder drank kan, maar ook niet kan leven met de alcohol, zijn depressies en angsten, zonder uitzicht op verbetering.
Het verhaal van deze minder bekende vorm van euthanasie deed voor publicatie internationaal al veel stof opwaaien. Het boek is een persoonlijk verhaal over het verliezen van een dierbare: het ongeloof, de herinneringen, het verdriet, het afscheid, maar ook de vraag: hoe goed ken je iemand eigenlijk?