Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending (in België) aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending (in België) aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 47,45

+ 94 punten

Levertermijn 1 à 4 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

In januari gratis thuislevering in België (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

This book provides a unique perspective on the history of European algebra up to the advent of Viète and Descartes. The standard version of this history is written on the basis of a narrow and misleading source basis: the Latin translations of al-Khwārizmī, Fibonacci's Liber abbaci, Luca Pacioli's Summa, Cardano's Ars magna--with neither Fibonacci nor Pacioli being read in detail. The existence of the Italian abacus and German cossic algebra is at most taken note of but they are not read, leading to the idea that Viète's and Descartes' use of genuine symbolism (not only abbreviations), many unknowns, and abstract coefficients seem to be miraculous leaps. This book traces the meandering development of all these techniques along with the mostly ignored but very important parenthesis function, by means of detailed readings of all pertinent sources, including the abacus and cossic algebra and French algebra from Chuquet to Gosselin. It argues for a necessary distinction between abbreviating glyphs and genuine symbols serving within a symbolic syntax, which allows it to trace the emergence of symbolic calculation. Characterization of the mathematical practice of the environment within which Viète and Descartes moved allows for an explanation of how these two figures did not even need to invent abstract coefficients but rather received them as a gift.