Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 17,45

+ 34 punten

Levering 1 à 4 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

In januari gratis thuislevering in België (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

En los escenarios teatrales de nuestro tiempo tienen presencia constante los mitos de la tragedia griega, las historias de Antígona, de Edipo o de Electra. La búsqueda de los orígenes de esta cultura actual, con la que estamos familiarizados, lleva hasta el siglo V antes de Cristo, cuando la polis ateniense afirma su identidad política y religiosa en el espejo de la tragedia escenificada. Pero esta época de florecimiento del género dramático, cuando los tres grandes trágicos Esquilo, Sófocles y Eurípides dominaban las fiestas de la democracia ateniense, se basaba a su vez en formas muy anteriores de representación ritual, esto es, en el culto al dios de la fecundidad Dioniso, con sus sangrientos sacrificios. Bernhard Zimmermann traza, en un audaz arco histórico-cultural, los caminos de la tragedia griega desde la oscuridad de la prehistoria hasta el siglo XX. Pero sobre todo proporciona al lector una comprensión profunda de esta forma de drama tan importante para Europa. Esclarece el trasfondo político-institucional y explica la función del mito, que forma la base de contenidos de la obra trágica. Zimmermann elabora su material con ejemplos concretos y con grandes retratos de Esquilo, Sófocles y Eurípides, deteniéndose en las piezas centrales de la tragedia griega y en su repercusión posterior, y reflexionando acerca de cuestiones de la antigua puesta en escena.